Ik heb onlangs nieuwe spelletjes en voedsel voor mijn muisjes gekocht. Jullie moeten weten dat Blair altijd zorgeloos alles onderzoekt en Belle altijd eerst heel erg bang is en vervolgens went ze aan dingen. Dus ik heb ze overgeplaatst in hun tijdelijke kooi om hun normale kooi op te maken met de nieuwe spelletjes. Toen ik Blair als eerst terug liet in de kooi, ging ze gelijk op alles klimmen, ruiken, en toen ze de nieuwe stokje van zaadjes vond, werd ze helemaal hyper. Ze ging eerst kleine stukjes eraf bijten en eromheen rennen, omdat ze zo opgewonden was. Nu zit ze rustig uit te zoeken hoe ze meerdere zaadjes tegelijkertijd kan laten vallen. Toen ik Belle erin plaatste, kreeg ze bijna een hartaanval. Ik zie aan haar wanneer ze niet op haar gemak is en beetje bang is. Zo keek ze dus precies. Ze ging dus achter Blair aan en na een tijdje ontdekte ze haar nieuwe rad. Zij houdt van rennen, dus ik wilde zien hoe ze zou reageren op deze nieuwe rad. Ze ging rondjes eromheen lopen, soms een stukje eraf bijten, maar ze durfde er niet in. Toen ik zei dat ze erin kon rennen, ging ze maar toch in. Ze kent het woordje rennen. :) Maar, ze stapte erin en het leek allemaal zo nieuw en eng dat ze alsnog niet begon te rennen. Ze keek me aan, keek overal om haar heen en rende snel naar haar huisje. Daar zit ze nog steeds.
Eigenlijk is een eerste keer altijd zo speciaal... want daarna ken je het al, heb je het al gezien, is het niet meer nieuw. Maar bij een eerste keer lijkt het al bijna een wonder te zijn. Eerste keren zijn altijd anders dan alle andere keren, gewoon omdat ze de eerste zijn. Ik denk dat we ervoor moeten zorgen dat die eerste keren ook altijd speciaal blijven. :)
ps: nog steeds heeft geen van beide muisjes door hoe de nieuwe rad werkt. het is nog steeds een wonder! :)
