ziek...

Mijn laatste post op facebook zegt dat ik ziek ben, en veel vrije tijd heb. Dat was ook zo, totdat ik door mij overvloed aan vrije tijd gemerkt heb dat mijn hand best wel vaak pijn doet. Ik hoef niet eens veel te doen, en het doet al pijn. Ik ging dus kijken en inderdaad: er klopte iets niet. Ik heb namelijk een grote bult ofzo die eruit steekt op mijn hand. Het is hard en het ziet er echt onnatuurlijk uit. Niet vragen hoe ik het niet eerder heb gemerkt, dat weet ik ook niet. Maar het zit daar dus. Daarom heb ik besloten om mijn dokter te gaan bellen die weer eens niet was. Dan maar de vervanger bellen. Een vrouw nam de telefoon op en vroeg mij om even te gaan wachten. 10 minuten later was 'even' voorbij. Zij vroeg dus wie ik was en wat ik wilde. Blijkbaar is een afspraak tegenwoordig helemaal niet zo normaal, want ze begon vragen te stellen: hoe ziet het eruit? doet het pijn? neem je pijnstillers? nee, ik neem niks, nooit genomen. Toen bleef ze stil en zei ze dat ze met de dokter zou gaan overleggen en dan belt ze me straks wel terug of ik wel of niet mag gaan. Anders moet ik gewoon wachten en het gaat wel van zelf weg aangezien het niet zoveel pijn doet, ze denkt dat ze weet wat het is. Ik wist even niet of ik moest gaan lachen of huilen. Ze weet via de telefoon wat ik heb?! En omdat ik nevernooit in me leven pijnstillers heb genomen betekent dat het geen pijn doet?! Ze heeft me ook nooit meer teruggebeld. Ik durfde dus niet echt te gaan schrijven, want straks is dat niet goed voor me hand, nu begint het ook al veel pijn te doen... Maar nu moet ik dus echt een hele week een abnormale bot-harde ding op mijn pols gewoon verdragen en niet klagen erover. Dit is toch niet normaal?! 

Maar, er zit ook een goede kant aan dit alles: ik heb ten minste een keiharde en hele goede onderwerp voor mijn betoog. Huisartsen mogen nooit een afspraak met je weigeren. 

Ook sorry schatjes, maar ik zal dus of heel weinig of niks gaan schrijven de komende dagen.. Het doet eigenlijk nog meer pijn om niet te kunnen schrijven dan me hand, maar ik moet ook rekening houden met het feit dat ik zonder hand helemaal niet zou kunnen schrijven. Dus dan maar beter nu een pauze dan straks helemaal niet meer kunnen. :) Bedankt voor jullie begrip!

knuffels,
katie