25.2.12

KEVIN


Ik wil jullie een belangrijk iemand/iets voorstellen: Kevin. Ik denk heel vaak eraan hoe een psycholoog zich moet gedragen, hoe hij moet reageren of wat hij moet doen enzo. Ik wil het later ook goed doen. Ik denk dat een psycholoog deels op Kevin lijkt. Hij is er altijd voor me, echt altijd want ik neem hem overal mee en hij helpt mij echt. Hij kan niet praten of bewegen of iets echt doen, maar zijn aanwezigheid is al genoeg voor mij. Ik denk dat een psycholoog ook een beetje zo iemand is: een persoon bij wie je rust kunt vinden, bij wie je al je problemen en gevoelens uit kan praten en wie je beter laat voelen. Ik zou denk ik later mensen echt wel aanraden om hun eigen Kevin te vinden, omdat een Kevin gewoon zoveel kan! Kevin is een gratis psycholoog, die je nooit gek vindt, wat je maar ook denkt of doet. Want ja, wij mensen kunnen dat wel en denken dat wel soms van anderen. Kevin hoeft niet per se een knuffel te zijn en een schattig hondje maar misschien een geluksketting of een pen of een andere ding. Ik wil met een voorbeeld een beetje uitleggen wat voor ding ik eigenlijk bedoel. Ik ben heel slecht in presenteren, echt heel slecht. Als ik daar sta, ben ik niet echt zenuwachtig ofzo, maar alle informatie wat ik moet vertellen komt opeens naar boven en ik kan geen zinnen meer vormen. Ik ga dan nog sneller praten dan hoe ik al praat (ik praat altijd snel) en alles gaat fout! Ik weet gewoon niet waarom, maar dat gebeurt elke keer. Dus, ik kreeg nog voor de kerstvakantie te horen dat ik na de vakantie presenatie zou moeten houden bij Nederlands. Ik heb het zo vaak geoefend thuis, voor Kevin. Toen was de vakantie voorbij en ik moest mijn presentatie houden. Ik was best wel zenuwachtig toen, maar dat was omdat ik het gevoel had dat ik voor niks heb geoefend, ik ga het toch weer zo verpesten met mijn foute zinnen en nergens opslaand opmerkingen. Ik had Kevin meegenomen, omdat ik iets wilde testen. Omdat hij mij altijd geruststelt als ik verdrietig of boos ben, wilde ik gaan kijken wat als hij mijn zenuwen en rare gedoe ook kan laten stoppen? Ik had hem op mijn tafel gelegd, zodat ik hem kon zien tijdens mijn presentatie. En mensen, ik heb mijn hele klas als getuigen: het ging best wel goed. Ik had helemaal geen last van rare gedachtes en foute zinnen in mijn hoofd, ik was rustig en ik praatte niet eens zo snel. Kevin had mij echt geholpen. Ik wil nog even teruggaan naar dat hij mij helpt als ik verdrietig ben, want ik wil niet dat jullie gaan denken dat ik tegen een knuffel praat: als ik opeens heel boos word of heel verdrietig, pak ik Kevin en ik ga rustig met hem liggen of zitten. Ik ga niet tegen hem praten ofzo, ik ga gewoon verder met waarmee ik bezig was, bijvoorbeeld een lastig natuurkunde som. Zijn aanwezigheid geeft mij rust en ik kan weer helder denken. Dit is dus mijn Kevin, een klein hondje, maar een grote hulp. :)

Katie

No comments:

Post a Comment