verslaafd

*jullie kennen dat vast wel, een klein moment van veel inspiratie.. zo is dit verhaaltje onstaan. :) de foto hiernaast is echt heeel oud. :$

Verslaafd

Ik zit op mijn bed te trillen en de tranen vallen zachtjes op mijn bed. Ik voel me zo zwak, ik ben zwak. Ik moet diep ademen, ik moet stoppen! Ik probeer mijn gedachten op orde te stellen, maar het wilt maar niet lukken. Hij maakt alles zo moeilijk voor mij, ook al weet hij het zelf niet. Ik wil gaan bellen, maar hij heeft mijn mobiel. Ik wil wegrennen, maar hij heeft mijn geld. Ik wil een einde aan al mijn pijn maken, maar hij maakt alles zo moeilijk! Ik houd zielsveel van hem en zou eigenlijk dankbaar moeten zijn dat hij zo goed voor mij zorgt. Ik ben verslaafd aan mijn ex vriendje. Ik weet dat het heel gek klinkt, maar hij heeft me zoveel gedaan dat ik het niet meer kan vergeten. Mijn huidig vriend is een engel die mij onbewust helpt door naar mij te luisteren en door de net genoemde redenen. Ik mag nu niet boos worden op hem, hij is mijn prins op het witte paard, hij is mijn redder. Wat hij doet is goed voor mij, maar op dit moment voel ik zoveel pijn en hij is er niet. Ik wil mijn laptop pakken om mijn ex op te zoeken ergens op internet, ik wil hem zien, ik wil hem op de een of andere manier pijn doen. Hij heeft mij zoveel pijn gedaan! Ik sta op en ik loop naar de prullenbak. Ik heb gisteren nog een knuffel van mijn vriend gekregen die hij niet in de winkel kon laten. Hij is echt een engel, waarom doe ik hem dit aan? Ik pak de touwtjes uit mijn prullenbak en begin mijn handen vast te binden. Ik mag mijn laptop niet aanraken, waarom is hij nog niet thuis? Hij is er nooit als ik hem nodig heb! Mijn handen beginnen weer te trillen en ik voel mijn ex's handen op mijn gezicht.

'Jij bent echt stom! Dacht je echt dat ik van je hield? Jij bent helemaal gestoord!' hij gaf me een aantal klappen. 'Wij hebben niks meer, oke? Laat me met rust, ga iemand anders zoeken die je lastig kunt vallen, maar laat mij met rust!'

'Maar ik houd van je. Ik wil met jou zijn.' hij gaf me nog een laatste klap en liet mij alleen op het station.

Ik wil hem pijn doen, ik wil zijn leven ook kapot maken. Maar daarmee maak ik mijn leven nog erger. Ik kan mijn woede niet meer onder controle houden dus ik begin de touwtjes te knippen en soms raak ik per ongeluk mijn handen. Ik zie mijn bloed op de grond druppelen en ik breek helemaal. Ik ga op de grond liggen en ik probeer te slapen.

'Mijn engel, mijn engel, waar ben jij?' ik doe mijn ogen dicht en ik zie mijn vriend voor mij ogen. Daarna wordt alles zwart.