vrije wil

Bij filosofie zijn wij een paar weken geleden begonnen met 'vrije wil'. Tijdens de eerste les moesten wij aan elkaar vertellen een moment waarop wij ons helemaal vrij voelden. Filosofie is voor sommigen hoofdpijn, voor mij is het oh, das waar.. Het laat me nadenken over nieuwe dingen waarover ik daarvoor nog niet heb nagedacht. Zo was het ook met deze vraag.. Wanneer voelde ik me helemaal vrij? Ik heb besloten om na te denken, maar niet heel erg diep, gewoon even langs al mijn ervaringen. Zo kwam ik terecht bij niet zo lang geleden: toen ik terug was van Italië. Ik wist zeker dat dat zo'n vrije moment was, want ik moet maar eraan denken en dat is al genoeg om mij even helemaal vrij te voelen. Maar toen dacht ik: ik heb het altijd maar over mijn vriend. Er zijn ook andere dingen in mijn leven.. Ik heb ook een andere vrije moment in mijn geheugen gevonden, maar die wilde ik niet op school vertellen, maar ik wil het wel met jullie delen. Ik denk dat ik mezelf op die twee momenten helemaal vrij voelde.

Ik begin dan maar bij Schiphol, toen ik terug was van Italië. Mijn vrije moment begon totaal niet vrij: ik stond op mijn koffer te wachten en mijn vriend stond op mijn te wachten aan de andere kant van het glas. Ik kon niet naar hem toe, omdat ik eerst mijn koffer moest pakken. Ik kon helemaal niks, alleen maar naar hem kijken.. Maar toen na echt iets van 20 minuten en ik overdrijf niet, kwam mijn koffer eindelijk aan. Mijn vrije moment begint ergens toen ik met mijn koffer naar dat check-poort rende. Ik dacht nog even dat ik nu gepakt kan worden, omdat ik ten eerste met mijn mobiel in mijn hand liep en er was duidelijk aangegeven dat dat niet mocht, ten tweede omdat ik rende, ten derde omdat ik volgens mij ook een beetje stond te gillen en trillen. En toen ik buiten was, toen mijn ogen hem zagen en mijn handen hem voelden: toen voelde ik me helemaal vrij. Ik wist 100% zeker dat niemand mij iets kon doen. Ik voelde me zo veilig en zo gelukkig! Dat was dus zo'n vrije moment-ervaring voor mij. :)

De andere, wat ik op school niet heb verteld is al lang geleden gebeurd. Ik was op vakantie bij mijn opa en hij had me beloofd dat ik op een paard zal mogen rijden. Toen vond ik paardrijden heel erg leuk en ik was daarmee ook serieus bezig, zelfs op vakantie dus. Wij gingen van zijn huis naar een ander huis waar de paarden in een stal stonden en zijn stiefzoon had de paard voor mij schoongemaakt. Hij zei dat hij niet helemaal tam was, maar dat opa vertrouwen in me had dat rijden mij wel zou lukken. Op dat moment was ik ook een beetje bang, net als bij de vorige vrij-moment. Ik kreeg twee touwtjes in mijn hand, ik sprong op het paard en ik moest nog even wachten op de stiefzoon. Hij ging even naar binnen om iets te halen, maar in die tijd heeft dus dat lieve paardje besloten om te gaan galloppen als een gek. Mijn opa woonde denk ik iets van een 500 meters verderop en we reden tenminste in de goede richting. Ik was aan het begin heel erg geschrokken en bang, maar toen dacht ik: we gaan de goede kant op, paardje is blij en vrij, waarom zou ik dan als een geschrokken konijntje hier moeten zitten? Ik ging helemaal rechtop zitten, probeerde van tempo te minderen en ik voelde me helemaal vrij. Op dat moment kon het me niet schelen als het paard niet wilde stoppen bij mijn opa en verder ging naar het bos, het kon me niet schelen als ik viel, ik voelde me vrij. Het duurde wel 5 minuten ongeveer dat ik gewoon daar zat en dat paard helemaal vertrouwde. Mijn vrije moment was voorbij toen ik de poort van mijn opa's tuin zag naderen waar ik dus op de een of andere manier naar binnen moest rijden. Na mijn vrije moment kwamen gedachtes in mijn hoofd zoals: stel dat we uitglijden en dat het paardje valt.. stel dat hij helemaal niet reageert op dat touwtje om zijn nek heen.. Dus toen was ik weer een beetje bang, maar het kwam allemaal goed. :) Mijn opa heeft een hele grote bos en grasvelden en het paard stopte toen hij merkte dat er helemaal geen gevaar was. Hij stopte opeens en begon te grazen. :) Op de foto zien jullie mij op dat paardje zitten na ons reisje. :)