buitenlandje

Ik ben een voorstander van vrijheid van meningsuiting. Kan me niet schelen wat anderen daar van vinden, het is mijn mening. Het begon allemaal nog maanden voordat ik 18 werd. Ik heb mijn tegemoetkoming aangevraagd. Bam, afgewezen. Ik dus bellen, bellen, bellen en nog langer naar dat irritant geluidje luisteren toen iemand eindelijk de telefoon opnam. Ze zei het volgende: Goedemiddag, Klantenservice van DUO, met wat kan ik u helpen? Hebben jullie een naam gelezen? Ik ook niet gehoord. Dus ik mijn probleempje uitleggen, zij haar geruststellend verhaaltje vertellen, iedereen blij. Ik een half jaar later nog steeds niks gekregen, dus dan maar mailtjes sturen. Ik heb duizenden mails gestuurd, steeds hetzelfde verhaal: je was te laat, je krijgt het niet. Ik begon toen echt gewoon te dreigen, toen kreeg ik eindelijk een normaal antwoord. Ik dus een bezwaar indienden, precies hoe dat me verteld was. Vervolgens kreeg ik te horen dat ik zelfs met het versturen van mijn bezwaar te laat was en dat ik in mijn bezwaar geen namen heb genoemd. Kunnen jullie het nog volgen, want ik begon vanaf hier niks meer te snappen.. Dus, ik was gewoon afgewezen, punt uit. Als ik toch iets wil, moet ik naar de rechtbank en ik moet daarvoor alvast gaan betalen. Sorry? Nee. Aan het einde van de brief met kleine letters: ik heb je nieuwe verzoek voor tegemoetkoming wel in behandeling genomen. WATTT?! Dus, nu zit ik weer te wachten of er misschien magisch geld op mijn rekening komt. 

Ik heb helemaal niks verkeerds gedaan, ik heb alles op tijd gestuurd en wanneer ze zeiden dat ik het moest sturen en dan krijg ik een bericht dan ik ben afgewezen en dat ik naar de rechtbank mag. En met kleine letters dat ik misschien toch wel tegemoetkoming krijg. 

FF -sorry- mother fucking fricking serieus... Wat is dit allemaal? Gewoon omdat ik een buitenlander ben, moeten zij moeilijk gaan doen. En dan spreken ze nog over gelijkheid en tolerantie. Jaja. 

Ik dacht voor een tijdje om voor Nederlandse nationaliteit te gaan nemen wanneer het al kan (in de zomervakantie), maar na al dit gedoe wil ik het helemaal niet meer. 

En het is maar een voorbeeld. Ze doen moeilijk over alles. A-L-L-E-S. Het is gewoon genoeg nu. Laat alles maar, ik hoef niet meer erbij te horen. Ik blijf wel trots op mijn Hongaarse nationaliteit, zo weet ik tenminste van mezelf dat ik niet zo'n monster ben als die mensen. En dat ga ik dus ook niet worden. 

Respect voor de mensen die niet zo zijn, blijf jezelf. :)

katie