stikken met pillen

Weer eens een post over waarom medicijnen niet goed voor ons zijn.. 

Een tijdje geleden heb ik rust-pilletjes van de huisarts gekregen, zodat ik minder ging stressen over mijn examens. Mijn examen beginnen pas volgende week, maar hij heeft me aangeraden om ze wel eerst te gaan uitproberen, want straks werken ze niet ofzo.. Dan zou hij nog iets anders kunnen geven.

Wat doen de tabletten eigenlijk? Wanneer ik stres, trekken spieren in me maag en slokdarm te stevig samen, waardoor krampen kunnen ontstaan en ik heel erg misselijk kan worden. Deze tabletten zorgen ervoor dat mijn maag gaat chillen. Het verandert iets met de pH en al, zodat die krampen in mijn buik wegblijven. Mooi bedacht.

Ik dacht dus, leuk, dat zou heel fijn zijn, want ik vind het zo erg wanneer mijn buik spontaan verandert in een achtbaan en ik out of nowhere moet overgeven. Dus, bij de eerstvolgende spannende situatie heb ik eerst mijn alternatieve plan uitgevoerd: yoga, rustoefeningen, diep ademhalen. Mijn buik begon aan zijn ritje op de achtbaan, dus ik besloot om de pillen eens te gaan uitproberen. Het is me gelukt om de helft van de pil te gaan slikken (dat ding is zó groot!) en binnen 10 minuten was mijn buikpijn weg. Ik was nog steeds super zenuwachtig en gestrest, dat wel. Maar nu kon ik goed focussen op mijn ademhaling, dus ik werd in een half uur ook gewoon rustig. Dus ik dacht: dit komt straks helemaal goed bij me examen! Even een pilletje in de ochtend, nog diep ademen voordat het begint en ik kan rustig en helder nadenken. Nergens meer last van. Wat is toch goed dat ze zo'n medicijn hebben uitgevonden!

Totdat ik twee dagen geleden weer eens in een stressvolle situatie was. Ik dacht, het is bijna examen, ik neem weer zo'n pilletje en dan kan ik weer rustig verder. Water, pilletje, slikken, maag werd helemaal kalm. Opeens begon het buiten een hel te worden, met bliksem en donder en al en daardoor raakte ik nog meer van streek. Ik kon totaal niet op mijn ademhaling concentreren, niet eens in een yoga standje. Met een rustige maag, maar een stormende brein zat ik hopeloos naar buiten te kijken. Weten jullie nog waarvoor de pillen waren? Om mijn maagkrampen te stillen. Dus ik merkte opeens dat ik geen adem meer kreeg, want mijn slokdarm, en ja alles boven mijn maag, was nog heel goed bewust van het feit dat ik me niet goed voelde. Het kostte me veel moeite om rustig te worden en ik schrok enorm van het feit dat ik bijna stikte van de zenuwen. 

Dus nu maar hopen dat het weer morgen een beetje meezit, want de wonder medicijnen werken alleen als ik ook een rustige mind heb, niet alleen een goede pH in mijn maag. 

Ik wil ook al mijn lotgenoten succes wensen met de centraal examens! :)